آئین مستان

از تو دلبری بر میآد

از ما نوكری بر میآد...

انگیزه ی زندگی

شیرنیِ ما حسین

واسه رضای خدا

هر دم میگم یا حسین

یك شعبه از كربلاست

میگم تا هر جا حسین

پس من الان كربلام

امشب میگم یا حسین

هرچه بادا باد! اما عشق باد

عشق بادا، عشق بادا، عشق باد

جوهر این عاشقی ها عشق باد

کار دنیا کار فردا عشق باد

عقل رفت و گفت تنها عشق باد

از تو دلبری بر میآد

از ما نوكری بر میآد...

جز تو كیو من دارم

تو هر دو دنیا حسین

حتی بمیرم توی

قبرم میگم یا حسین

راه تو راه نجات

هستی عالم فدات

كاش قبر من تو حرم

گلشه با آب فرات

نعره زد میر علمداران ، حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

گفت ایوان نجف سلطان حسین

عین و شین و قاف یعنی جان حسین

عشق یعنی جان سنه قربان حسین

عشقِ اول و آخرم

اربابی و من نوكرم

از تو دلبری بر میآد

از ما نوكری بر میآد...

روحِ طاها اومد

جانِ مولا اومد

عشق زهرا اومد

نوكر!آقا اومد

محشر! دنیا اومد

مجنون!لیلا اومد

ای جان به این عاشقی

اربابِ دلها اومد

عشق یعنی جلوه ای در آبگین

عشق یعنی دستِ حق در آستین

عشق یعنی عقل اما با یقین

عشق یعنی نیست غیر از او همین

عشق یعنی یا امیرالمومنین

اِسْمُهُ دَوآء یا حسین

ذِکْرُهُ شِفآء یا حسین

از تو دلبری بر میآد

از ما نوكری بر میآد...

نام آقازاده هایت تا علی است

ما همیشه کارهامان با علی است

یادمان دادی فقط آقا علی است

با شما شیرینیِ دنیا علی است

یاعلی و یاعلی و یاعلی است

از تو دلبری بر میآد

از ما نوكری بر میآد...

مذهبُ دین من ، حسین

یارِ دیرین من ، حسین

شور شیرین من ، حسین حسین حسین

صدای رسیدنِ دریا رو میشنوم

صدای تپیدنِ دلهارو میشنوم

صدای قدمایِ اربابُ میشنوم

صدای لالائی زهرا رو میشنوم

با قدم نو رسیده تو خونۀ علی غوقا شد

نیومده دیدنم اونکه دلبر دل زهرا شد

بالاخره ماه شبایِ تار مدینه پیدا شد

مذهبُ دین من ، حسین

یارِ دیرین من ، حسین

شور شیرین من ، حسین حسین حسین

دوای همۀ دردامون از راه اومد

خیال همه شبا راحته که ماه اومد

آسمونیا به فطرس بگید بیاد

خبر و به گداها برسونید شاه اومد

تو بغل مادرشه و خنده رو لبِ باباشه

اونی که رو دوش نبی تا روز قیامت جاشه

همیشه کنار خواهرش و محالِ تنها شه

دین و ایمان من ، حسین

ماه تابان من ، حسین

تویی جانان من ، حسین حسین حسین

مذهبُ دین من ، حسین

یارِ دیرین من ، حسین

شور شیرین من ، حسین حسین حسین

صدای رسیدنِ دریا رو میشنوم

صدای تپیدنِ دلهارو میشنوم

صدای قدمایِ اربابُ میشنوم

صدای لالائی زهرا رو میشنوم

با قدم نو رسیده تو خونۀ علی غوقا شد

نیومده دیدنم اونکه دلبر دل زهرا شد

بالاخره ماه شبایِ تار مدینه پیدا شد

مذهبُ دین من ، حسین

یارِ دیرین من ، حسین

شور شیرین من ، حسین حسین حسین

میدونی که چقده من زمین خوردتم

میدونی که چقده من دل سپردتم

مثه حبیب و بریر و عابث و زهیر

میدونی که آقا منم کشته مردتم

دوباره شب زیارتی تو شده و بی تابم

می تپه دلم بیا و برام یه کاری کن اربابم

بطلب آقا من و تا حرم دریابم

خونۀ عاشقان ، حرم

باز دلم رفته تا ، حرم

حسرتِ کربلا ، حرم حرم حرم

خواب و رویای من ، حرم

خالیِ جای من ، حرم

صحنِ آقای من ، حرم حرم حرم

مذهبُ دین من ، حسین

یارِ دیرین من ، حسین

شور شیرین من ، حسین حسین حسین

باقدمِ یار اومده بهار
گلِ عاشقی از تو آسمون میباره
روشنه فلک...فطرس ملک..
برا هممون براتِ حرم میاره
دوباره دلا هوایی و دلا بیتابه...بیتابه
اومد اونی که به همه نوکرا اربابه...اربابه
عاشقی بکن با دلی که شده دیوانه
کربلا بگیر عیدیِ سوم شعبانه
دل پرِ تَبه...شب،شب  شمعه و پروانه
اومده حسین،شاه دین، دلبری جانانه
سیدی حسین یا حسین یا اباعبدالله...
باقدمِ یار اومده بهار
گلِ عاشقی از تو آسمون میباره
روشنه فلک...فطرس ملک..
برا هممون براتِ حرم میاره
دوباره دلا هوایی و دلا بیتابه...بیتابه
اومد اونی که به همه نوکرا اربابه...اربابه
عاشقی بکن با دلی که شده دیوانه
کربلا بگیر عیدیِ سوم شعبانه
دل پرِ تَبه...شب،شب  شمعه و پروانه
اومده حسین،شاهِ دین، دلبری جانانه
سیدی حسین یا حسین یا اباعبدالله...
ساقیا سلام ما همه غلام
تویی امیری که دلا بهت اسیره
قبله ی امید؛ ای یل رشید
کیه  آخه غیرِ تو قَمرَالعشیرِه
تا به همیشه تو دلاوری و دلداری
به خدا که امیری و یلی و سالاری
ماه هاشمی، عالَمی، سائلِ دستاته
غیرتِ خدا، این گدا مدیونِ چشماته
عشقِ رویِ تو،کویِ تو،قبله ی حاجاته
اون که بانیِ سُفرته مادرِ ساداته
مولا اَلدخیل...الدخیل...ابالفضل...
باقدمِ یار اومده بهار
گلِ عاشقی از تو آسمون میباره
روشنه فلک...فطرس ملک..
برا هممون براتِ حرم میاره
دوباره دلا هوایی و دلا بیتابه...بیتابه
اومد اونی که به همه نوکرا اربابه...اربابه
عاشقی بکن با دلی که شده دیوانه
کربلا بگیر عیدیِ سوم شعبانه
دل پرِ تَبه...شب،شب  شمعه و پروانه
اومده حسین،شاهِ دین، دلبری جانانه
سیدی حسین یا حسین یا اباعبدالله

هرچه بادا باد اما عشق باد

عشق بادا، عشق بادا، عشق باد

جوهر این عاشقی ها عشق باد

کار دنیا کار فردا عشق باد

عقل رفت و گفت تنها عشق باد

عین و شین و قاف یعنی جان حسین

عشق یعنی جان سنه قربان حسین

عشق حسی زیر بارانِ خداست

عشق اسطرلاب مردانِ خداست

اولین ابیاتِ دیوان خداست

عشق آری، شور طوفانِ خداست

حاء و سین و یاء و نون جان خداست

ای ظهورِ ذات بی پایان ، حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

عشق یعنی جلوه ای در آبگین

عشق یعنی دستِ حق در آستین

عشق یعنی عقل اما با یقین

عشق یعنی نیست غیر از او همین

عشق یعنی یا امیرالمومنین

یا علی گفتیم و بعد از آن حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

این همه غارت گری هارا ببین

از دلِ ما دلبری‌ها را ببین

زیر پایت پادری ها را ببین

شور و شوقِ نوکری هارا ببین

یاحسینِ آذری هارا ببین

سالدی قلبیم د عجب طوفان حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

ما خرابیم و شراب آلوده ایم

تُربتت خورده تُراب آلوده ایم

خواب تو دیدیم و خواب آلوده ایم

ما به این احساس ناب آلوده ایم

ما به نور آفتاب آلوده ایم

دست ما بادا برآن دامان حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

روز اول که دلم را ساختند

با هیمن دلها حرم را ساختند

بعد آن شادی و غم را ساختند

از نوک مژگان قلم را ساختند

نقش شد نامت علم را ساختند

نعره زد میر علمداران ، حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

تو حسینی و سلامت شد حسن

خوش به حالت که امامت شد حسن

آمدی و هم کلامت شد حسن

آفتاب رویِ بامت شد حسن

استلامت، احترامت شد حسن

شد حسن با هیبتت حیران ، حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

نام آقازاده هایت تا علی است

ما همیشه کارهامان با علی است

یادمان دادی فقط آقا علی است

با شما شیرینیِ دنیا علی است

یاعلی و یاعلی و یاعلی است

گفت سلطان نجف سلطان حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

مادرم من را به دستش تا گرفت

ماجرای ما همانجا پا گرفت

کربلایت در دل ما جا گرفت

کار عشق و عاشقی بالا گرفت

دست مارا حضرت زهرا گرفت

در حرم گفتیم آقاجان حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

ای دل از این زخم پنهانی بخوان

چند بیت عُمان سامانی بخوان

یاد زینب از پریشانی بخوان

از وداعی سخت بارانی بخوان

رفت پیراهن ، ز عریانی بخوان

من کی ام عمان بی سامان حسین

جان ما ، ای جان سنه قربان ، حسین

در خونتون احترام ، همیشه برام واجبه

خود شما گفتین به ما ، جوابِ سلام واجبه

السلامُ علی السَلام ، السلامُ علی الحُسین

السلامُ علی الاِمام ، السلامُ علی الحُسین

حِسَّم اینه که فرشته ای ، بال و پر میزنه رو سرم

فُطرس اومده سلاممُ ، باخودش ببره تا حرم

حرم .. خونۀ .. صاحبِ دلمِ

جایی .. که عجین .. با آب و گِلَمِ

بدونِ تو دنیا چه سخت ، با تو روزگار عالیه

عاشقی چقدر دلپذیر ، عاشقی عجب حالیه

السلامُ علی الشفیق ، السلامُ علی الحُسین

السلامُ علی الرفیق ، السلامُ علی الحُسین

دست خالی اومدم میخوام ، از ولایت تو پُر بِشَم

با تموم بدیام میام  ، با شفاعت تو حُر بشم

منو .. با همه .. بدیام .. بپذیر

امیری حسین و نعم الامیر ...

در خونتون احترام ، همیشه برام واجبه

خود شما گفتین به ما ، جوابِ سلام واجبه

السلامُ علی السَلام ، السلامُ علی الحُسین

السلامُ علی الاِمام ، السلامُ علی الحُسین

حِسَّم اینه که فرشته ای ، بال و پر میزنه رو سرم

فُطرس اومده سلاممُ ، باخودش ببره تا حرم

حرم .. خونۀ .. صاحبِ دلمِ

جایی .. که عجین .. با آب و گِلَمِ

حسین ای جانان  ... امیر مستان

تمنا دارم  ... بیا جان بستان

عالی درجات .. کشتیِ نجات

قتیل العبرات .. ای آب حیات

شاه عرصات .. جونم به فدات

عاشق نشده بی خبره

بیچاره دلش دربدره

اونکه نمیدونه یه نیگات

دل میبره

از گِل توِ گِل من

از روز اذل دل من

دیوونه ی نگاته

رویای من حرمت

اونجا که بهشت من

خونه ی عاشقاته

تو هر تپش قلب منی

حُبُّ الحُسین اَجَننی...

دلبر شیرین سخنی

از جنس علی و حسنی

ای صاحبِ کشتی نجات

عشق منی

خیلی مهربونی آقا

تو خودت میدونی آقا

که برا تو هلاکم

جون عالمی به فدات

میمیرم برا یه نگات

نوکر سینه چاکم

تو بندِ دلِ پنج تنی

حُبُّ الحُسین اَجَننی...

تو هر تپش قلب منی

حُبُّ الحُسین اَجَننی...

من عاشق رسوای توام

من خاک کف پای توام

مجنون شدم و تا به ابد

شیدای توام

با دعای مادرتون

بوده عمری نوکرتو

اصل و نسبم آقا

مُزد نوکراتو بده

اذن کربلات و بده

باز بطلبم آقا

تو مالک این جان و تنی

حُبُّ الحُسین اَجَننی...

تو هر تپش قلب منی

حُبُّ الحُسین اَجَننی...